4th of July

Wow wat een belevenis! Het was echt heel bijzonder om de 4th of July mee te maken te midden van Amerikanen. Zelfs twee keer! Zondagavond waren we bij een van onze sponsors uitgenodigd om samen met hun buren en vrienden de 4th te gaan vieren. Voor hun huis op de drive-way, iedereen nam hun eigen (vouw)stoeltjes mee en natuurlijk wat te eten. Aangezien ik net begonnen was met mijn missie 'integreren is leuk, maar net zo dik als tweederde van de Amerikanen is niet nodig' had ik heel slim rauwkost meegenomen: oftewel een veggie plate. Nooit geweten dat rauwe brocolli echt heel lekker is! Ik, onze vrouwelijke sponsor (ook aan de lijn) en Jikke hebben er in ieder geval goed van gegeten. De andere aanwezigen niet, maar ja die vallen waarschijnlijk niet voor niets in die groep te dikke Amerikanen!

Het vijfjarige zoontje Max van onze sponsors had iets waar onze kinderen zich prima mee vermaakten. Vooral Jikke: een mini jeep die echt rijdt! Die heeft straks in 1 keer d'r rijbewijs. Aan haar praktijklessen kan het in iedergeval niet liggen.
Nadat de duisternis was ingevallen was Jikke heel wat minder stoer want er werd vuurwerk afgestoken. En niet zo zuinig ook! Laten we dat in NL vooral aan de pubers en niet volwassen geworden mannen over, hier in de US houden al die mannen wel van wat geknal dus er waren zakken en zakken vol vuurwerk. Gelukkig is het huis - ondanks dat het zo'n beetje van triplex is - goed geluiddicht en waren er leuke films opgezet, zodat Jikke het nog enigszins te doen vond.
De stoere man in Pepijn werd ondertussen van al dat geknal wakker. Hij genoot! Mocht van alles afsteken, vond alles 'awesome'... gelukkig ontdekte ik pas twee dagen later bij het doen van de was dat de mannen met al dat stoer doen hun (toch al weinig aanwezige) hersens binnen hadden gelaten: er zat een brandgat in Pepijn z'n broek!

De dag erna gingen we naar het Fort. Het vuurwerk zou geweldig zijn volgens velen. Ook een van onze andere sponsors gaat er elk jaar met de familie heen (locals mogen dan ook op de basis komen- na zware security checks en wachtrijen van gerust een uur).
Het was inderdaad heel leuk. De hele dag waren er activiteiten voor de kinderen, 's avonds trad er een bekende country artiest op, er was een vlag ceremonie en natuurlijk het vuurwerk. Die laatste twee dingen zijn voor Jikke volgende keer alleen voor herhaling vatbaar als ze compleet geluidsdichte oordoppen heeft. Helaas liggen Remco's tank oordoppen in Nederland. Mochten we hier volgend jaar nog zijn, dan zullen die even opgestuurd moeten worden.
Het drama begon tijdens de vlagceremonie. Wisten wij veel: iets met een saluut aan alle staten. Alleen werden die allemaal geeerd met een kanonsschot. Die voel je dus door je hele lichaam. En met 50 staten was Jikke dus in alle staten. Ze overstemde nog net niet het kabaal van de schoten. Ook al waren die aan de andere kant van het meer. Wat ook voor het vuurwerk gold dat werd afgestoken toen het donker was geworden. Maar helaas, heel mooi en groots vuurwerk maakt ook grootse knallen. De gillende keukenmeid was het hardst... de naam van dit vuurwerk? Jikke. Ze overstemde het echte vuurwerk! Ondanks de kleine oordopjes die we hadden en de grotere die we te leen kregen van iemand, was het een drama. Remco is op een gegeven moment met een trillende Jikke op zijn ene arm en zijn andere arm zoveel mogelijk om haar hoofd heen, naar de auto gegaan. Dat heeft ie de volgende dag nog geweten vanwege de spierpijn.

En Pepijn en ik? Wij lagen ondertussen op onze rug in het gras te genieten. Volgens Pepijn was dit het mooiste vuurwerk wat ie ooit had gezien. Of met zijn woorden: het was awesome!

Absoluut voor herhaling vatbaar (met de tank oordoppen van papa tenministe!)