Jikke's ontwikkeling
Door: Nadine
Blijf op de hoogte en volg Nadine
06 Juli 2011 | Verenigde Staten, Leavenworth
Tsja, da's dus ff kut. Kan er (wil er) niks anders van maken. Woensdag moesten we terug naar de oogarts. Was zij de vorige keer erg positief over het aanslaan van de medicijnen, deze keer helaas niet. 3 weken geleden mochten we de prednison drank van 10 ml naar 5 ml terug schroeven (4x per dag prednison oogdruppels bleven) en waren we dus erg blij deze keer bleek onverwacht (voor ons en de arts) dat dat er gelijk voor zorgde dat de onsteking weer was toegenomen. Niet zo erg als de eerste keer dat ze haar had gezien, maar het is natuurlijk slecht als het zo snel bij een kleine vermindering van medicijnen terugkomt.
Hadden we op z'n zachts gezegd niet verwacht. Emotionele dalletje van een maand geleden is dus weer terug. Maar wat kan je anders dan doorgaan en leuke dingen doen? Denken aan de toekomst? Liever niet. Tanden op elkaar en doorgaan.
Oogarts heeft gelijk contact opgenomen met de afdeling reumatologie. Aankomende dinsdagmiddag 12 juli moet ik daar met Jikke heen voor verder onderzoek. Je kan moeilijk de rest van je leven op een hoge dosis prednison gaan. Er moet dus meer gebeuren/is dus meer aan de hand. Hoogstwaarschijnlijk andere medicijnen die reuma gerelateerd zijn. Ze vertoond nu nog niet echt klachten, maar er was bij ons eerste bezoek al gezegd dat dit vaak gerelateerd is met elkaar. Geen idee wat er allemaal gaat gebeuren, dus dat is wel waardeloos.
Gelukkig zijn we bij een goed ziekenhuis en zijn ze erg doortastend met alles. Hopen dus dat er snel iets wordt gevonden waardoor we Jikkes ziekte kunnen gaan beheersen/aanpakken.
En Jikke zelf? Het enige wat ze vraagt, is of ze straks een prik moet (dat vraagt ze dan alvast met een huilend stemmetje). Maar verder huppelt en rent ze gewoon verder door het leven (wandelen kent ze niet), fietst, danst voortdurend, zit op Judo en huppelt tijdens de Judo van oefening naar oefening. Staat om 6.30 op standje 'aan' en gaat dan alvast lekker naar beneden spelen met haar barbies, voert en danst toneelstukjes op en Pepijn en ik moeten op haar aanwijzingen af en toe doen alsof we hartsvriendinnetje Lara zijn. O ja, ze wil wel graag een bril en zo'n pleister op haar oog. En ze kan ook niet goed opruimen of dingen vinden natuurlijk! "maaaaam, dat kan ik toch niet want ik kan niet goed kijken"...
Dinsdagmiddag gaat Pepijn bij een vriendje spelen en gaan Jikke en ik denk ik eerst lekker schoenen kopen(voor haar!) en na afloop lekker naar de speelgoedwinkel en 's avonds naar de McDonalds :)
Duimen maar dat ik haar voor niks zo zit te verwennen!
Hadden we op z'n zachts gezegd niet verwacht. Emotionele dalletje van een maand geleden is dus weer terug. Maar wat kan je anders dan doorgaan en leuke dingen doen? Denken aan de toekomst? Liever niet. Tanden op elkaar en doorgaan.
Oogarts heeft gelijk contact opgenomen met de afdeling reumatologie. Aankomende dinsdagmiddag 12 juli moet ik daar met Jikke heen voor verder onderzoek. Je kan moeilijk de rest van je leven op een hoge dosis prednison gaan. Er moet dus meer gebeuren/is dus meer aan de hand. Hoogstwaarschijnlijk andere medicijnen die reuma gerelateerd zijn. Ze vertoond nu nog niet echt klachten, maar er was bij ons eerste bezoek al gezegd dat dit vaak gerelateerd is met elkaar. Geen idee wat er allemaal gaat gebeuren, dus dat is wel waardeloos.
Gelukkig zijn we bij een goed ziekenhuis en zijn ze erg doortastend met alles. Hopen dus dat er snel iets wordt gevonden waardoor we Jikkes ziekte kunnen gaan beheersen/aanpakken.
En Jikke zelf? Het enige wat ze vraagt, is of ze straks een prik moet (dat vraagt ze dan alvast met een huilend stemmetje). Maar verder huppelt en rent ze gewoon verder door het leven (wandelen kent ze niet), fietst, danst voortdurend, zit op Judo en huppelt tijdens de Judo van oefening naar oefening. Staat om 6.30 op standje 'aan' en gaat dan alvast lekker naar beneden spelen met haar barbies, voert en danst toneelstukjes op en Pepijn en ik moeten op haar aanwijzingen af en toe doen alsof we hartsvriendinnetje Lara zijn. O ja, ze wil wel graag een bril en zo'n pleister op haar oog. En ze kan ook niet goed opruimen of dingen vinden natuurlijk! "maaaaam, dat kan ik toch niet want ik kan niet goed kijken"...
Dinsdagmiddag gaat Pepijn bij een vriendje spelen en gaan Jikke en ik denk ik eerst lekker schoenen kopen(voor haar!) en na afloop lekker naar de speelgoedwinkel en 's avonds naar de McDonalds :)
Duimen maar dat ik haar voor niks zo zit te verwennen!
-
11 Juli 2011 - 09:29
Lydia:
das behoorlijk **T zeg maar ja. kan me voorstellen dat het dalletje weer naar voren dringt. ppfffff gelukkig wel een goed ziekenhuis als ik het zo lees. hopelijk positiever berichten a.s dinsdag. hier ook eindelijk 2 dagen mooi weer achter elkaar. dus het "kleine"zwembad maar opgezet want je weet het maar nooit. dus als je kan vinden de kids het niet erg als je wat warmte hierheen blaast!!! ;)
greetzz lydia -
11 Juli 2011 - 10:44
Jenny:
Yeetje dit is niet wat je verwachten toen je naar Amerika verhuisde. Ik hoop dat ze snel weten wat er precies aan de hand is met Jikke zodat ze gericht iets kunnen doen. Sterkte.
Jikke en Pepijn krijgen groetjes van Sanne en hele dikke kus.
Groetjes
Jenny -
11 Juli 2011 - 11:34
M(Annie):
In een vorig verslag stuurde je een tekst in een fotolijstje> 'Leven is het meervoud van lef' en nu blijkt dat er nog veel meer voor nodig is. De afstand die wegvalt is als we kunnen skypen is nu toch wel heeeel groot. Heel veel moed en kracht kunnen we putten uit Jikke die blijft huppelen door het leven. Jullie ook, denk ik!
Met hartegroet, Mam -
20 Juli 2011 - 16:22
Marleen:
Oei, dat is wel even schrikken. Ik hoop dat het allemaal snel iets 'beter' gaat. Geef haar maar een hele dikke knuffel van ' juf'.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
