Bezoek bezoek!
Door: Nadine
Blijf op de hoogte en volg Nadine
02 November 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Wel wennen weer zoveel Nederlands te spreken. Toen we hier net woonden waren we nog wel eens moe 's avonds, waarschijnlijk van het toch constant in een andere taal spreken en denken. En na 4 maanden is het vermoeiend dat niet meer te doen. Raar maar waar. Tante Maaike valt het deze week ook erg op dat Pepijn en Jikke er voortdurend Engelse woorden en uitdrukkingen doorheen gooien.
Ayway ;) wat was het heerlijk en eigenlijk ook heel gewoon dat opa en oma er waren. Alsof we ze helemaal niet bijna 4 maanden niet geknuffeld en van dichtbij gezien hadden. Hulde aan Skype!!!
Eindelijk had Pepijn z'n Lego-maatje weer. En Jikke haar stoei-partner. Uren voorlezen door oma en natuurlijk de veel betere troost knuffels en -pleisters door oma. Opa al bekomen van de val bij slingertik overloop trouwens. Gelukkig kon hij dat wel, want tijdens het spelen van 'ik-verklaar-de-oorlog-aan' verklaarde Jikke wanhopig: 'O my gosh, opa snapt er echt niets van!'.
Voor beiden was het natuurlijk geweldig om trots opa en oma de school laten zien, 'uit te leggen' hoe je dingen moet zeggen in het Engels, hun Judo moves op opa te proberen, hun nieuwe vriendjes te laten zien en gewoon lekker tegen ze te ouwehoeren wanneer 't maar kon (want bij Skypen moet je toch stilzitten voor zo'n schermpje).
Tsja die drie weken vlogen voorbij. Opa en oma gingen tussendoor nog een weekje cruisen door Kansas met hun belachelijk grote huurauto uit Texas (everything is bigger in Texas). Natuurlijk gingen moeder en dochter nog even shoppen, gave musea bezocht, even getoond hoe een ziekenhuisbezoekje van Jikke verloopt en het kon ook niet anders met zo'n zwemopa dan af te sluiten met het meest geweldige zwem/glijbanen paradijs: The Great Wolf Lodge. Je houdt er een gebroken teen aan over als je van de kinderglijbaan gaat (mocht niet vertelden ze me, maar ja toen was ik al beneden en was ik er al achter waarom niet). Het was het hoe dan ook absoluut waard, na 6 uur waren we nog niet uitgegleden en was iedereen super vrolijk.
Toen nog even naar het ultieme kinderrestaurant T-Rex (met levensgrote bewegende dino's, aquaria, lavastromen, ijstijd) en toen was t opeens voorbij :(.
Het afscheid was wel even slikken. We tellen nu af tot de zomervakantie, voor tussentijdse vakantie of omdat t avontuur er dan al opzit.
Gelukkig is tante Maaike (waarvan de halve kofferinhoud uit Nederlandse etenswaren bestond) er nu en met Halloween en de andere komende feestdagen zorgt dat gelukkig voor afleiding. Maar het aftellen zal na Oud&Nieuw wel tergend langzaam gaan tot aan de zomervakantie. Gelukkig is er Skype, nu nog een manier vinden om elkaar electronisch te kunnen knuffelen (en het huis op te ruimen hè ma?)
-
02 November 2011 - 22:43
(O)MA Annie:
Hebben ze nog geen Robot-mama's in Amerika? Dat valt toch tegen hoor in het land waar alles mogelijk is....... Oplossing gezocht: wellicht bij de Kerstman bestellen voor onder de kerstboom.....maar ja dan moet je die wel zetten en thuisblijven met Kerst want hij zoekt je echt niet op in Californie!.....OH ja: en wat missen we die knuffels!!!! En ik het shoppen natuurlijk, want alles is zoooooooooo goedkoop in Amerika. XXX (O)ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley